Vannacht wel beter geslapen (met pil), al was ik weer om 3 uur wakker. Na dat een kwartier te hebben volgehouden ben ik opgestaan en heb ik me aangekleed.
Ik dacht een stuk te gaan lopen. Naar het centrum, de kroeg of zo. Mensen om je heen. Maar helaas werden mijn plannen ruw onderbroken doordat ik achter me een hele groep jongeren zag lopen. Ik wilde geen enkel risico nemen en ben dus weer naar huis gegaan. Daar heb ik de auto gepakt en ben ik naar de Stad gereden. Op de Grote Markt was het nog druk. (over vieren was het inmiddels). De mensen deden me wel goed het gevoel van eenzaamheid wat ik steeds heb gehad werd gesust. Om kwart over vijf ben ik naar huis gereden. Onderweg weer stuk....
Thuisgekomen weer naar bed gegaan na het innemen van een pil. Toch nog geslapen tot half 9.
Annemiek is om ongeveer half 10 gaan sporten. Ik om 11 uur. Ik kwam binnen en zag haar nergens. Ik dacht dat ze zich aan het aankleden was en dat klopte. Ze zag er erg ontspannen uit. Ze wenste me veel plezier. Ik heb best lekker gesport. Ik voelde me best. Ron en Wilma weer gezien op de Sportschool. Die waren overigens gisteravond langsgeweest om over de katten en konnijnen te praten. (En over de situatie.) Want we gaan 15 dagen op vakantie aanstaande woensdag. Onderweg naar huis weer een brok in m'n keel.
Thuis stond het ontbijt op tafel. Mijn maag wil niet echt dus ik eet momenteel heel weinig. (4 kilo kwijt). Na het ontbijt/brunch zouden Annmeiek en Jeanique naar Amsterdam gaan om nog wat schoolspullen te kopen. Voordat ze wegging ben ik weer in huilen uitgebarst en heb op haar schouder uitgehuild. Luchte toch weer op.
Ik kreeg een SMS van Annemiek om te vragen hoe het met me ging. Je kunt je het niet voortellen maar in alle voorgaande dagen heb ik geen grotere opkikker gehad.
Annemiek SMS't veel met vriendinnen en collega's. Daar ben ik erg jaloers op. En dit was een uiterst kostbaar kado van haar hoewel ze dat zelf niet weet. We hebben vandaag een aantal keer heen en weer geSMS't en dat is uniek! Het heeft me erg gesterkt.
Ik ben met Vincent naar de Oostvaarderdijk geweest om lekker uit te waaien. Dat was erg gezellig. En eigenlijk was de dag goed draagbaar.
Annemiek zit er nu m.i. een beetje door. Ze heeft last van de tijd van de maand en mijn emotionele toestand denk ik. Ze is vroeg in bad en naar bed gegaan.
Ik hoop dat we nog lang normaal met elkaar kunnen blijven omgaan. Ik moet proberen me niet bij haar op te dringen wat dat gaat tegenstaan. Zeker gezien de situatie. We wonen nog steeds in 1 huis....